---------------------------------------------------------------------------------------- 
Το ημερολόγιο ενός τρελού
Μονόλογος του Νικολάι Γκόγκολ, 1835
στο θέατρο Άβατον

Το έργο αφορά αυτό που αναφέρει ο τίτλος του: παρακολουθούμε μία σειρά από τις εγγραφές στο ημερολόγιο ενός τρελού μικροϋπαλλήλου της τσαρικής διοίκησης. 

Ο παραληρισμός του πρωταγωνιστή είναι όντως παράλογος' δεν υπάρχει ίχνος 'εξυπνάδας' ή ειρωνίας που να κάνει τις σκέψεις του κριτικές και πιο στοχευμένες με πολιτικό - κοινωνικό περιεχόμενο. Προφανώς αυτός ήταν ο σκοπός του συγγραφέα, ωστόσο θεωρώ ότι έτσι το σενάριο και η πλοκή καταλήγουν να γίνονται βαρετά και επίπεδα πολύ γρήγορα.

Δύσκολος ο ρόλος του ηθοποιού, και ανταποκρίνεται με επιτυχία ως προς το κομμάτι της κίνησης του σώματος του. Λιγότερο καλή η λεκτική εκφραστικότητα του' αρκετές φορές η αλλαγή σκηνών δεν συνοδευόταν από την ανάλογη αλλαγή στην έκφραση του, και έτσι υστερούσε. Επίσης ο ηθοποιός μιλούσε πολλές φορές σχετικά χαμηλόφωνα και γρήγορα, και δεν μπορούσα να τον παρακολουθήσω.

Πολύ καλό το μουσικό ντύσιμο της παράστασης.  Ο χώρος μέτριος, αν και με πολύ καλή πρόσβαση.