Στο Θορικό

Ο διπλός λόφος Βελατούρι, βόρεια του Λαυρίου, αποτελεί ένα

θέα από την Ακρόπολη - στο βάθος η Μακρόνησος

 τόπο ανεξάντλητων συγκινήσεων. Από το προϊστορικό ορυχείο (3.000 π.Χ.), στους Μηκυναϊκούς τάφους (~1.500 π.Χ.), και από εκεί στη νεκρόπολη των Γεωμετρικών χρόνων, στο αρχαιότερο ελληνικό θέατρο, και το βιομηχανικό οικισμό της κλασικής εποχής, ο Θορικός είναι ένας από εκείνους τους σπάνιους τόπους, που συμπυκνώνουν τόσα πολλά σε τόσο μικρή έκταση.


Ανασκαφές έχουν γίνει πιο συστηματικά από τη Βελγική Σχολή Αθηνών, που διατηρεί ιστότοπο για τη συγκεκριμένη ανασκαφή (www.thorikos.be, δυστυχώς μόνο στα φλαμανδικά, με κάποιους ενδιαφέροντες χάρτες ωστόσο).

Τοπογραφικό του λόφου Βελατούρι, Βελγική Σχολή Αθηνών

Ο λόφος κατοικήθηκε αδειάληπτα από την προϊστορία μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους. Σε πολλά σημεία του λόφου συναντάς λιθοσωρούς, μα και μνημεία που σώζονται σε καλύτερη κατάσταση. Το θέατρο προκαλεί εντύπωση με την αρχαιότητα και την ελλειπτικότητα του. Ο παρακείμενος

Ο θολωτός Μηκυναϊκος τάφος

βιομηχανικός οικισμός (Industrial Quarter στη βιβλιογραφία) διέθετε αναμεμειγμένα σπίτια και εργαστήρια. Μπορείς να περπατήσεις στους δρόμους του οικισμού και να μπεις στα κτίρια. Χαμηλότερα υπάρχει ένα ημιτελές ναόσχημο κτίριο, που εικάζεται ότι ήταν ναός της Δήμητρας και Κόρης ή στοά. Στη θάλασσα σώζονται λείψανα των λιμενικών εγκαταστάσεων. Ψηλότερα στο λόφο βρίσκονται ίχνη νεκροταφίων. Στη κορυφή του λόφου βρίσκονται η προϊστορική ακρόπολη και Μηκυναϊκοί τάφοι.

Ο ορυκτός πλούτος έφερε από νωρίς κατοίκους στην περιοχή.

Το αρχαιότερο θέατρο της Ελλάδας,
ελλειψοειδές, στο Θορικό.
Στο βάθος  το αναστηλωμένο
πληντύριο μεταλεύματος

Η Λαυρεωτική είναι διάσπαρτη με ορυχεία, αρχαία και νέα, που αποτέλεσαν πηγή δύναμης για την κλασική Αθήνα. Στο Θορικό, δίπλα στο θέατρο, βρίσκεται η παλαιότερη σήραγγα. Το μετάλευμα ήταν επιφανειακό, και οι προϊστορικοί κύριοι του τόπου το εκμεταλεύτηκαν δεόντως, ήδη από το 3.000 π.Χ. Μία ματιά μέσα από τα κάγγελα της φραγμένης εισόδου σε κάνουν να φρίττεις, αναλογιζόμενος την τύχη των δούλων-εργατών που αναγκάζονταν να μπουν εκεί.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι οι διάφορες δραστηριότητες του οικισμού ήταν τόσο ανάμεικτες στο χώρο αυτό. Το θέατρο, το ορυχείο, τα σπίτια, τα εργαστήρια, τα πληντύρια του μεταλεύματος και τα νεκροταφεία ήταν το ένα δίπλα στο άλλο και αναμεμειγμένα.

Πηγή: Κόμβος Οδυσσέας ΥΠΠΟ