Επίσκεψη στον υγρότοπο του Βουρκαρίου με την Ορνιθολογική Εταιρεία και τον τοπικό σύλλογο ανάδειξης και προστασίας του περιβάλλοντος.
Παρατήρηση με κυάλια των λίγων πουλιών που ήταν παρόντα. Για πρώτη φορά είδα κουκουβάγια.
Κατόπιν μεταβήκαμε στην πόλη των Μεγάρων, όπου ο ανωτέρω αναφερόμενος σύλλογος ενημέρωσε τους παρευρισκομένους για τα προβλήματα που ο υγρότοπος αντιμετωπίζει και τις ενέργειες του προς θεραπεία αυτών των προβλημάτων.
Η συμμετοχή του κόσμου στη δράση ήταν μικρή, η ενημέρωση ωστόσο πολύ ενδιαφέρουσα. Έχω περπατήσει στον υγρότοπο 2-3 φορές. Η πίεση που αυτός δέχεται από τις ανθρώπινες κατασκευές είναι εμφανής. Κρίμα που ο κόσμος δεν δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη θεραπεία αυτών των παθογενειών.
Και στην περιοχή της πόλης των Μεγάρων έχω περπατήσει στο παρελθόν. Τώρα, ωστόσο, ήταν ευκαιρία να επισκεφτώ το κέντρο της μικρής πόλης. Κάποια παλιά αρχοντικά και ένα ολόκληρο παλιό τρένο βρίσκονται στην κεντρική πλατεία. Και αυτό εγκαταλελειμένο, δυστυχώς.
Από εκεί επίσκεψη στην Πάχη και το λόφο του Αγίου Γεωργίου (η τοποθεσία της φωτογραφίας είναι δυστυχώς παραπλανητική). Διάσπαρτοι λιθοσωροί κυκλώνουν το εκκλησάκι, στην κορυφή του λόφου. Σύμφωνα με την σχετική εγγραφή στο Topostext (https://topostext.org/place/380234UNis), το εκκλησάκι είναι χτισμένο πάνω σε ένα αρχαίο ιερό ή βωμό (τα θεμέλια του είναι εμφανή) ενώ τείχη κατηφορίζουν την πλαγιά του λόφου.
Η περιοχή της Μεγαρίδας είναι πολύ όμορφη και προικισμένη με αρχαία μνημεία και εστίες φυσικής ομορφιάς. Ο αρχαίος ελαιώνας στα βόρεια της πόλης με τα διάσπαρτα βυζαντινά εκκλησάκια' το αρχαίο, υπόγειο υδραγωγείο' τα αρχαία κατάλοιπα και τα νεώτερα μνημεία εντός της πόλης' το παραλιακό μέτωπο με τον υγρότοπο στο Βουρκάρι και τις μοναδικές στην Ελλάδα οχυρώσεις του 1821 στη χερσόνησο της Αγ. Τριάδας' τα ερείπια του άγνωστου στον κόσμο ναού του Αφέσιου Διός στην εξοχή στα δυτικά της πόλης.