Η νότια Εύβοια, ένας τόπος τόσο κοντά μα και τόσο μακριά.
Από τη Ραφήνα στο Μαρμάρι, και από εκεί στην Κάρυστο.
Στο αρχαιολογικό Μουσείο της Καρύστου και το ενετικό παραθαλάσσιο φρούριο, και από εκεί περπατώντας ως το μεσαιωνικό Κοκκινόκαστρο.
Στους πρόποδες του υφώματος που φιλοξενεί το κάστρο, το χωριό Μύλοι με τα τρεχούμενα νερά και τα πλατάνια.
Από εκεί η πεζοπορία συνεχίστηκε στους πρόποδες του βουνού, ως το λατομείο.
Η Καρυστία είναι ένα μεγάλο, υπαίθριο λατομείο. Το καρυστινό μάρμαρο εξήχθη κατά κύριο λόγο κατά την ρωμαιοκρατία και κόσμησε πολλά σπουδαία κτίρια της εποχής.
Στην τοποθεσία αυτή υπάρχουν τεράστιοι κίονες, χοντροδουλεμένοι, και αφημένοι επιτόπου. Είναι απορίας άξιο πώς αυτοί οι τόσο ογκώδεις κίονες κατέβηκαν από το βουνό και φορτώθηκαν στα πλοία.
Η επιστροφή τραγικωμική. Με έπιασε η βροχή ενώ ήμουν με τη μοτοσυκλέτα. Έχασα το πλοίο της επιστροφής από το Μαρμάρι για μερικά δευτερόλεπτα, και αναγκάστηκα να μεταβώ μέσα στη βροχή στο επόμενο λιμάνι, στα Στύρα. Εκεί πρόλαβα το τελευταίο δρομολόγιο για την Αττική για μερικά δευτερόλεπτα!
No comments:
Post a Comment