Απόγευμα Τετάρτης.
Περπάτημα από το Θησείο ως το Σύνταγμα. Η αίσθηση της Άνοιξης είναι εδώ. Λίγο η αύξηση του φωτός, λίγο το μαλάκωμα του καιρού και οι ευωδιές της πρασινάδας.
Στο Σύνταγμα εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ο κόσμος όχι πολύς. Οι γύρω δρόμοι κλειστοί.
Από εκεί στην Πλατεία Κοραή. Σκέψη να πάω στον κινηματογράφο, μετά από καιρό.
Φτάνω νωρίς. Παίρνω ένα χαμομήλι και το πίνω στο παγκάκι. Απίστευτη η τιμή του, δυσκολεύτηκα να αντιληφθώ ότι κοστίζει σχεδόν 4,00 ευρώ.
Αφύσικη ησυχία, οι γύρω δρόμοι κλειστοί λόγω της διαμαρτυρίας. Ο κόσμος λιγοστός και βιαστικός.
Λίγος ο κόσμος και στην κινηματογραφική αίθουσα. Η ταινία προβάλλεται καιρό τώρα. Ο τίτλος της: Είμαι ακόμα εδώ. Η ιστορία της: Στη διάρκεια της εικοσαετούς δικτατορίας στη Βραζιλία του 1970, η ζωή μίας μεσοαστής πολύτεκνης οικογένειας αναταράσσεται όταν ο πατέρας και σύζυγος απάγεται από το καθεστώς και εξαφανίζεται.
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία μεταφέρει τη ζοφερότητα του καθεστώτος και την ανθρωπιά των πρωταγωνιστών.
Ο σκηνοθέτης ανέφερε ότι επέλεξε αυτό το θέμα με αφορμή την προηγούμενη ακροδεξιά κυβέρνηση στη Βραζιλία, ως ένα τρόπο να ενημερώσει και να αφυπνίσει τους συμπολίτες του στους κινδύνους που κρύβει ο φασισμός.
Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο με το τέλος της προβολής, η ησυχία είναι ακόμα πιό έντονη. Οι γύρω δρόμοι κλειστοί. Περπατάς στη Σταδίου ανέμελα.
Επιστροφή στο Θησείο.
No comments:
Post a Comment